'De duinen veegden het verleden schoon, daar kon je alles vergeten, zelfs de bekendste weg was telkens weer anders. Geen voetstap bleef zichtbaar, je kon er elke wandeling een nieuwe jongen worden. Uren heb ik er rondgezworven, het liefst alleeen. Niets troostte zo als de duinen. 

Uit Leeftocht, veertig jaar onderweg. Adriaan van Dis.