De menselijke maat in de natuur, 
Overpeinzing naar aanleiding van duurzaamheid, Ven Appèlbergen en het naderend einde van de groene Noordoosthoek van het Paterswoldse meer.

Vrijdagmiddag wandelde ik door de bossen van de Appelbergen, een bos, zeer op menselijk maat, want bijna op de vierkante meter doortrokken met paden, een uitlaatbos voor honden en kinderen. Onmogelijk hier alleen te wandelen.
Maar met veel schoonheid. Zeker in de herfst, ik kwam dan ook om te fotograferen en was nieuwgierig naar het ven.
Gelijktijdig met mij trok een groep vrijwilligers naar het ven en ging daar met snoeischaren ijverig aan de slag.
Ik maakte een praatje met een van de mannen, ze haalden de braam weg, anders zou deze het ven overwoekeren. 
Van het ven was weinig te zien, het stond vol met pijpestrootje en dode bomen. De man beaamde dat dit laatste een treurig gezicht was, maar
ze mochten niet worden verwijderd , want zijn een rijkdom voor insecten. 
Hoe komt het dat de bomen nu dood zijn vroeg ik?’ Omdat we de waterstand hebben verhoogd, al jaren’.
Oh ja, ik heb niet gevraagd waarom, maar ongetwijfeld zal dit een een goed doel hebben voor het milieu.
Ik zie weinig water, zei ik
‘Ja,maar dat is er wel hoor, het pijpestrootje heeft zich zeer uitgebreidt omdat de boomresten vallen en het ven tijdelijk zeer verrijken..’
Aha.
‘Maar dat komt wel weer goed, we hebben nu wel weer veel gagel.’’ Deze schitterende donkerrode heester had ik inderdaad opgemerkt.
Maar deze herinner ik me ook uit de tijd dat we met onze dochter naar het bos trokken , in groter aantal.
In tussenliggende jaren zal er wel heel wat gebeurt zijn tussen de mens en natuur van dit bos.

Ik complimenteerde de mannen met hun inzet voor het bos en liep verder.
Het liet me niet meer los. Zo’n klein stukje bos moet blijkbaar onderhouden worden als ware het een tuin.

Eerder die week had ik aan een duurzaamheidswandeling meegedaan in de stad(Festival Lets Gro!)
Waar ik 25 jaar met angst mijn voortuin en gevel groen heb( mocht officieel niet niet)
bleek tijdens deze wandeling dat ik deze nu mag vergroenen met advies en subsidie van de gemeente!

Zo zijn wij mensen maar voortdurend aan het schipperen met DE NATUUR 
We maken zgn nieuwe natuur, leggen kronkels terug in waterlopen, maken grachten weer open waar gedempt.

Maar wat gebeurt er gelijktijdig?

Nabij mijn woning wordt de enige groene, rustige hoek van het Paterswoldse Meer eens goed aangepakt, want
... dat is me toch saai zeg,alleen NATUUR! Er komen steigers in het water,een boulevard, een extra paviljoen in het fraaie Nonnengat, daar waar nu de oevers de mooiste zijn van het hele meer! Waar vissen in alle rust kunnen paaien.
Waarom? Geld, toerisme: vermarkting van de natuur.
Op de SP na staat de hele gemeente erachter!! Natuurlijk komen er nieuwe natuurwaarden voor terug.... want dat zijn we de natuur schatplichtig.
In februari gaan ze aan de slag.

Ik fantaseer nu al dat over een pakweg 50? jaar de gemeente Groningen inziet dat dat Nonnengat beter weer in oude staat kan worden hersteld, zodat vissen er weer in alle rust kunnen paaien.