Zodra ik de watertoren van de Herman Colleniusstraat in het vizier heb, voel  ik me de stad uit. Dan begint een gevoel van ruimte, stromen, licht, verwachting...de horizon is niet ver meer...

Voor ik het weet ben ik bij ' De drie bruggen' een markant punt waar het Reitdiep het Van Starkenborgh kanaal kruist.

Voor mijn onderwerp om te schilderen ga ik iets terug en zoek een plek in het droge riet, uit de oostenwind.